യഥാർത്ഥ ഭക്തി

Blog Post No: 210 -  

യഥാർത്ഥ ഭക്തി

(എന്റെ ചിന്തകൾ)

പ്രകൃതിയിലേക്കുള്ള, പ്രപഞ്ചശക്തിയിലേക്കുള്ള (സർവശക്തി/സർവശക്തനിലേക്കുള്ള) മാർഗ്ഗമാണ് ഭക്തി.  ഭക്തിക്ക് സ്നേഹം, ദയ, നന്മ, നീതി തുടങ്ങിയ അനേകം നല്ല അർത്ഥങ്ങളുണ്ട്!

പ്രകൃതി ദൈവത്തിന്റെ സൃഷ്ടിയോ ദൈവംതന്നെയോ ആണ്.  പ്രകൃതിക്ക് വിരുദ്ധമായി അറിഞ്ഞോ അറിയാതെയോ പ്രവർത്തിക്കുമ്പോൾ പ്രശ്നങ്ങൾ തുടങ്ങുകയായി. വളരെ വളരെ - അനിർവചനീയമായ - ഈ ശക്തി പ്രപഞ്ചത്തിൽ ആകമാനം നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു - സർവചരാചരങ്ങളിലും, ഓരോ അണുവിലും പരമാണുവിലും.  അങ്ങനെ നോക്കുമ്പോൾ നാം എല്ലാവരിലും!  എന്നുവെച്ചാൽ, നാം ശരിയായി ചിന്തിക്കുമ്പോൾ, പ്രവർത്തിക്കുമ്പോൾ അത് ഭക്തിയായി - ദൈവത്തിലേക്കുള്ള മാർഗ്ഗമായി.

ഭക്തി സ്വന്തം സൌകര്യംപോലെ, വിശ്വാസംപോലെ, ആചാരംപോലെയൊക്കെ ആകാം.  എന്നാൽ, വഴിപാടുകൾ, നേർച്ചകൾ... ഇതൊക്കെ കഴിച്ചു പ്രത്യേകിച്ച് ഒരു കാരണവും കൂടാതെ വേറൊരാളെ നിന്ദിക്കുകയാണെങ്കിൽ, വേറൊരാൾക്ക് നേരെ വിരൽ ചൂണ്ടുകയാണെങ്കിൽ  സംശയമേ വേണ്ട - തന്നിൽതന്നെ കുടികൊള്ളുന്ന, വേറൊരാളിൽ കുടികൊള്ളുന്ന ദൈവത്തിനെയാണ് നിന്ദിക്കുന്നത്! 

പരമഭക്തനായ ഒരാൾ, വേറൊരാളോട് ''ഈഗോ'' വെച്ച് സംസാരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ തോന്നി - മനുഷ്യാ, നിങ്ങൾ ചെയ്യുന്നതെന്തെന്ന് ആലോചിക്കാനുള്ള ബുദ്ധിപോലും നിങ്ങൾക്കില്ലല്ലോ.  കഷ്ടം.

സാന്ദർഭികമായി, ഒരു കഥ ഓർമ്മ വരുന്നു:

പണ്ട്, കാശി വിശ്വനാഥക്ഷേത്രത്തിലെ പൂജാരി ഒരു സ്വപ്നം കണ്ടു.  ഒരു പ്രസ്തുത ദിവസം രാവിലെ പൂജ കഴിഞ്ഞ ശേഷം  പ്രസാദം വിതരണം ചെയ്യുമ്പോൾ, ഏതു യഥാർത്ഥ ഭക്തനാണോ / ഭക്തയാണോ പ്രസാദം വെച്ച തളികയിൽ തൊടുന്നത്, അക്ഷണം ആ തളിക സ്വർണ്ണത്തളികയായ് മാറും!  ആ തളിക ആ യഥാർത്ഥ ഭക്തന്/ഭക്തക്ക് ഉള്ളതാണ്. 

പൂജാരി ഇത് വിളംബരം ചെയ്തു.  സ്വയം വിചാരിക്കുകയും ചെയ്തു - വര്ഷങ്ങളായി പൂജ ചെയ്യുന്ന താൻ അല്ലാതെ ആരാണിവിടെ യഥാർത്ഥ ഭക്തൻ!

ആ ദിവസം വന്നു.  പല ഭക്തരും തളികയിൽ തൊട്ടു. എന്നാൽ, അല്പം വൈകിയിട്ടെത്തിയ ഒരു യുവാവ് തളികയിൽ തൊട്ടതോടുകൂടി തളിക സ്വർണ്ണത്തളികയായ് മാറി!

പലരും ശ്രദ്ധിക്കാതെ കടന്നുപോയ ഒരു കാര്യം -

ക്ഷേത്രത്തിനു പുറത്ത് അതിരാവിലെമുതൽ തണുത്തു വിറച്ചു ഒരു പാവപ്പെട്ട മനുഷ്യൻ കിടന്നിരുന്നു.  അതുകണ്ട് മനസ്സലിഞ്ഞു താൻ ഉടുത്ത കനമുള്ള വസ്ത്രം അയാളെ അണിയിച്ച ശേഷമായിരുന്നു യുവാവ് അർദ്ധനഗ്നനായി ക്ഷേത്രത്തിൽ എത്തിയത്!