പ്രേമവും കാമവും

പ്രേമവും കാമവും

(ലേഖനം)

''കാമത്തിന് കണ്ണില്ല'' എന്ന് മലയാളത്തിൽ ഒരു ചൊല്ലുണ്ട്.  ''കാതല്ക്ക് കണ്ണില്ലെയ്‌'' എന്ന് തമിഴിലും. മലയാളത്തിൽ കാമം എന്ന് പറയുമ്പോൾ, തമിഴിൽ പ്രേമം എന്ന് പറയുന്നു.  കാമവും പ്രേമവും അകലങ്ങളിൽ അല്ല. 

പ്രേമത്തിൽ കാമം ഉടനെ അല്ലെങ്കിൽ പതുക്കെ പതുക്കെയെങ്കിലും കടന്നുകൂടും.  അത് പ്രകൃതി നിയമമാണ്.  കാമത്തിൽനിന്ന് ഉണ്ടാവുന്ന പ്രേമം  - അത് അ പൂ ർ വ മാ ണ്‌.  എങ്കിലും സംഭവ്യം. പ്രേമത്തിൽ  മാനസികമായ, നീണ്ടുനില്ക്കുന്ന അനുഭൂതിയാണ്  ലഭ്യമെങ്കിൽ, കാമത്തിലോ വെറും താല്ക്കാലികം.

പ്രേമം പരിശുദ്ധവും പാവനവുമൊക്കെയാണ് എന്നതിന് ഒരുപാട് പ്രേമകഥകൾ നമുക്കറിയാം. റോമിയോ-ജൂലിയറ്റ്, ലൈല-മജ്നു, ദേവദാസ്-പാർവതി തുടങ്ങിയ ഒരുപാട് കഥകൾ.
പ്രേമത്തിനായി മനസ്സ് ദാഹിക്കുമ്പോൾ, ഉടനെയല്ലെങ്കിലും പതുക്കെപതുക്കെ കരം ഗ്രഹിക്കാനും, ചുംബിക്കാനും, ആലിംഗനം ചെയ്യാനുമൊക്കെയുള്ള ആഗ്രഹം സഹജം.
അത് പിന്നീട് ശാരീരിക-ലൈംഗിക ബന്ധങ്ങളിലെത്തിക്കും.  നേരിട്ട് അതിനു സാധിക്കാതെ വരുമ്പോൾ, ഇന്നത്തെ കാലത്ത്, സംസാരം വഴിയും, എഴുത്ത് വഴിയും, ഇമെയിൽ വഴിയുമൊക്കെ അത് സാധിച്ചെടുക്കാൻ ശ്രമിച്ചു എന്ന് വരും.   ''ചുമയും പ്രേമവും അടക്കിനിർത്താൻ പറ്റില്ല.''

ഇനി, മുകളിൽ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങള്ക്ക് ഏറ്റക്കുറച്ചിലുകൾ ഉണ്ടാവാം എന്നല്ലാതെ പ്രേമത്തിന് കാമവുമായി ഒരു ബന്ധവുമില്ല എന്ന് ആരെങ്കിലും പറഞ്ഞാൽ അത് വിശ്വസിക്കേണ്ട കാര്യമില്ല. അഥവാ, കാമം അടക്കി നിര്ത്തുന്നു, അല്ലെങ്കിൽ കാമവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ട് എന്ന് മനസ്സിലാക്കുക.

സ്ത്രീകള് പൊതുവേ ലജ്ജാശീലരും, പുരുഷന്മാർ അങ്ങിനെ അല്ലാത്തവരുമായിട്ടാണ് കാണപ്പെടുന്നത്.  എങ്കിലും, ഈ പറഞ്ഞതിന് വിപരീതമായി ചിലരുണ്ട് എന്നത് നമുക്കനുഭവമാണല്ലോ.  ഇങ്ങിനെ ലജ്ജാശീലരായവരും പേടിയുള്ളവരും പ്രേമത്തിൽ പെട്ടുപോകുമ്പോൾ, അതിന്റെ അടുത്ത ഭാഗമായ കാമത്തിലെത്താൻ അല്പ്പം ബുദ്ധിമുട്ടാണ്, അല്ലെങ്കിൽ വളരെ താമസിക്കും.  വേറൊരർത്ഥത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ, ഒരു ഇണ ഇങ്ങിനെ വിസമ്മതിച്ചു, മടിച്ചു, പേടിച്ചു നിൽക്കുമ്പോൾ മറ്റേ ഇണയിൽ നിന്നും സഹിക്കാനാവാത്തവിധം പ്രലോഭനങ്ങൾ ഉണ്ടാവുന്നത് സഹജമത്രേ.  

അങ്ങിനെ നോക്കുമ്പോൾ, പ്രേമത്തിന്റെ ഈ വരുംവരായ്കകൾ മനസ്സിലാക്കി മാത്രം പ്രേമത്തിലേർപ്പെടാൻ  മാത്രമുള്ള വിവേകം പ്രണയിതാക്കൾക്ക് ഉണ്ടാവണമെന്ന് വരുന്നു. അവരെത്തന്നെയല്ലേ നാം കമിതാക്കൾ - കാമുകീ കാമുകന്മാർ എന്ന് പറയുന്നത്?  ഇവിടെ പ്രേമവും കാമവുമൊക്കെ ഉണ്ടേ.

വീണ്ടും പറയട്ടെ, തന്റെ പ്രേമത്തിന് കാമവുമായി ഒരു ബന്ധവുമില്ല എന്ന് ആരെങ്കിലും പറഞ്ഞാൽ വിശ്വസിക്കണമെന്നില്ല. കാമം വേണ്ട, പ്രേമം മാത്രം മതി എന്ന് മനസ്സില് വിചാരിക്കുന്നയാൾ, അല്ലെങ്കിൽ പറയുന്നയാൾ (ആണായാലും,പെണ്ണായാലും) പ്രേമം എന്ന വികാരം ഉള്ളതായി അഭിനയിക്കുകയാണ് എന്ന് പറയാം.  അഥവാ, എതിര് ലിംഗത്തിലുള്ള ആളെ പിണക്കാതിരിക്കാൻ, സൗഹൃദം പിടിച്ചുപറ്റാൻ മാത്രം പ്രേമം ഉണ്ടെന്നു പറയുകയാണ്‌!  അത്, തന്റെ ഇണയെ ഉടനെയല്ലെങ്കിലും, പിന്നീട് നിരാശയിലേക്കും, ദു:ഖത്തിലേക്കും, കോപത്തിലേക്കും, പ്രതികാരത്തിലേക്കുമൊക്കെ നയിക്കാൻ ഇടയാക്കും.

ഒരു ഭാര്യക്ക് ഭര്ത്താവിൽനിന്നോ, മറിച്ചോ, സ്നേഹം/പ്രേമം കിട്ടാതെ വരുമ്പോൾ (അതിനു കാരണങ്ങൾ പലതാവും) ഒരു കൊച്ചു പ്രതികാരമെന്ന നിലക്കുമാത്രം വേറെ വല്ലവരുമായി പ്രേമം മാത്രം വേണം എന്ന് കരുതുന്നവർ പിന്നീട് ചിന്താക്കുഴപ്പത്തിലാകുകയും, ആക്കപ്പെടുകയും, മറ്റു പല പ്രശ്നങ്ങളിൽ പെടുകയും ചെയ്യുന്നു.

സാധാരണ നിലക്ക്, ലൈംഗിക ബന്ധങ്ങളിൽ താല്പ്പര്യമില്ലാത്ത ഒരു ഭാര്യയോ, ഭര്ത്താവോ തന്റെ പങ്കാളിക്ക്  വേറൊരാളുമായി ബന്ധപ്പെടാൻ താല്പ്പര്യമുണ്ടാവുമോ എന്ന ശങ്കയിൽ പെടുന്നു.  അത് പിന്നീട് കലശലായി അതുപ്രകാരം പെരുമാറുമ്പോൾ, ആദ്യത്തെയാൾ തനിക്കു നഷ്ടപ്പെട്ട സ്നേഹം വേറൊരാളിൽനിന്ന് നേടാൻ ശ്രമിച്ചാൽ അതും സ്വാഭാവികം. ഇവിടെയാണ്‌ പ്രശ്നങ്ങൾ. അപ്പോൾ?  അത് മനസ്സിരുത്തി മനസ്സിലാക്കി, ഇഷ്ടമല്ലെങ്കിലും തന്റെ പങ്കാളിയോട് സഹകരിച്ചു പോകുന്നതുതന്നെയാണ് ബുദ്ധിപരം.വെറുതെ ഒരു രസത്തിനുവേണ്ടി എതിര് ലിംഗത്തി ലുള്ളവരുമായി ബന്ധപ്പെടുന്നവരും ഇങ്ങിനെ പ്രശ്നങ്ങളിൽ പെടാറുണ്ട്. കാമപൂരണം മാത്രം ലക്ഷ്യമിടുന്നവരാകട്ടെ, അറിഞ്ഞും, അറിയാതെയും, ബാലാല്ക്കാരമായും അത് നേടാൻ നോക്കുന്നു.  മുകളിൽ പറഞ്ഞപോലെ, അ പൂ ർ  വ മാ യി , കാമം പ്രേമത്തിലേക്കും വഴുതിവീഴാറുണ്ട്.

പ്രേമം - ഉടനെ അല്ലെങ്കിലും, പിന്നീട് കാമപൂരണത്തിൽ എത്തുമ്പോഴേ ഇണകളിൽ രണ്ടുപേർക്കുമോ അല്ലെങ്കിൽ ഒരാള്ക്കോ തൃപ്തിയാകൂ; ആയതുകൊണ്ട് അത് മനസ്സിലാക്കി ബോധപൂ ർ വം   പ്രേമവുമായി മുന്നോട്ടുപോകാൻ എന്ന് ചുരുക്കം. അഥവാ, പ്രേമത്തിന് നിന്നുകൊടുത്ത ശേഷം, അവൻ എന്നെ / അവൾ എന്നെ....... എന്ന് പറഞ്ഞു വിലപിച്ചിട്ട് കാര്യമില്ലതന്നെ.

കാമത്തിന്റെ കാര്യം മാത്രം പറയുകയാനെങ്കിൽ, കാമം തലയ്ക്കു പിടിച്ച് കഴിഞ്ഞാൽ, ഒരു രക്ഷയുമില്ല. അവിടെ ആണെന്നോ പെണ്ണെന്നോ  ഇല്ല, വയസ്സ് പ്രശ്നമല്ല, രക്തബന്ധം പ്രശ്നമല്ല. മനുഷ്യൻ മൃഗമാവുന്ന നിമിഷങ്ങളാണവ.   താരതമ്യേന, പുരുഷവർഗം ആണ് ഇതിൽ മുന്പന്തിയിൽ എന്ന് മാത്രം.  ഒരുപക്ഷേ, പാശ്ചാത്യരാജ്യങ്ങളിൽ അങ്ങിനെയും ഒരു വ്യത്യാസം കണ്ടു എന്ന് വരില്ല.  

പ്രേമത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ, ഈ ലേഖകൻ ഇത്രയും കുത്തിക്കുറിച്ചതുകൊണ്ട്, ''പ്രേമി''കൾ കോപാകുലരാകില്ലെന്നു കരുതട്ടെ. സ്വന്തം മനസ്സാക്ഷിയോട്‌ ആത്മാര്ത്ഥമായി  ചോദിക്കുക. അവിടെ ശരിയുടേയും തെറ്റിന്റെയും ''മൂർത്തികൾ'' കുടിയിരുപ്പുണ്ട്. അഥവാ, ഒരു പുരുഷനും സ്ത്രീയും തമ്മിലുള്ള പ്രേമത്തിനു കാമവുമായി ബന്ധമേ ഇല്ലേ എന്ന്.  താൻ എങ്ങിനെ എന്ന്, തന്റെ പ്രേമഭാജനം എങ്ങിനെ എന്ന്.  എന്ന് വെച്ച്, ആരും പ്രേമിക്കാതിരിക്കുകയോ, പ്രേമത്തെ ഭയപ്പെട്ടു ജീവിക്കുകയോ വേണം എന്നല്ല.  വരും വരായ്കകൾ - പ്രേമത്തിന്റെ, കാമത്തിന്റെ - ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നു എന്ന് മാത്രം.