ബ്ലോഗ്‌ പോസ്റ്റ്‌ # 106. എന്റെ വായനയിൽ നിന്ന് (8)

(ലേഖനം)

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ 

എന്റെ വായനയിൽ നിന്ന് 

(1) Link: 

http://drpmalankot0.blogspot.com/2013/05/blog-post_25.html

(2) Link: 

http://drpmalankot0.blogspot.com/2013/07/blog-post.html

(3) Link:

http://drpmalankot0.blogspot.com/2013/07/blog-post_22.html

(4) Link: 

http://drpmalankot0.blogspot.com/2013/07/4.html

(5) Link: 

http://drpmalankot0.blogspot.com/2013/08/5.html

(6) Link:

http://drpmalankot0.blogspot.com/2013/08/6.html

(7) Link: 

http://drpmalankot0.blogspot.com/2013/09/7.html

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

രണ്ടുകാലും മലപോലെ മന്തുള്ള

കുണ്ടുണ്ണിമേനോൻ നടന്നു പതുക്കനെ....

തറവാടിന്റെ മാനം - വയലാറിന്റെ കവിത.  തറവാട് ക്ഷയിച്ചെങ്കിലും, തറവാട്ടുമഹിമ മനസ്സില് വെച്ചുകൊണ്ട് നടക്കുന്ന മേനോൻ. മറ്റുള്ളവരുടെ ജോലിചെയ്യാൻ അത് തടസ്സം.  മകൾ ഒരു അന്യജാതിയിൽ പെട്ട ഒരാളുടെ കൂടെ ഒളിച്ചോടുന്നു.  മേനോന്റെ മാനം,  മഹിമ ആളിക്കത്തി. വയലാര്, ശുദ്ധഹൃദയനായ എന്നാൽ പഴമയെ താലോലിക്കുന്ന, കാലത്തിനൊത്ത് മാറാൻ പറ്റാഞ്ഞ ഒരു മനുഷ്യനെ വരച്ചു കാട്ടിയിരിക്കുന്നു. സാംബശിവൻ ഇത് പല വേദികളിലും അവതരിപ്പിച്ചു.

ശരീരവും മനസ്സും തളര്ന്ന മേനോനെക്കുറിച്ചുള്ള ഈ കവിതയിലെ അവസാനത്തെ  വരികൾ ഇങ്ങിനെയാണ്‌:

രണ്ടുകാലും മലപോലെ മന്തുള്ള

കുണ്ടുണ്ണിമേനോൻ നടന്നു ധിറുതിയിൽ...

***

ബൈബിൾ കഥകളിലൊന്നിനെ അടിസ്ഥാനമാക്കി കാനം ഇ. ജെ. എഴുതിയ ഒരു നോവലാണ്‌ വികാരങ്ങളുടെ അടിമ.  ശിംശോനും (സാംസണ്) ദലീലായും കഥാപാത്രങ്ങൾ.

നായകൻ,  ഒരു സ്ത്രീ കാരണം,  വികാരങ്ങൾക്ക്‌ അടിമപ്പെട്ടു,  നാശത്തിലേക്ക് വഴുതിവീഴുകയാണ്. ആദ്യന്തം ആകാംക്ഷയോടെ വായിക്കാവുന്ന നോവൽ.

***

ആശാന്റെ ചണ്ഡാലഭിക്ഷുകി വായിച്ചത് ഒരു അനുഭവംതന്നെയായിരുന്നു. അതിലെ ഒരു ഭാഗം, ആറാം ക്ലാസ്സിൽ ആയിരുന്നപ്പോൾ പഠിച്ചത് ഓര്ക്കുന്നു:

“ദാഹിക്കുന്നു ഭഗിനീ, കൃപാരസ-

മോഹനം കുളിർ തണ്ണീരിതാശു നീ

ഓമലേ, തരു തെല്ലെ”ന്നതു കേട്ടൊ-

രാ മനോഹരിയമ്പരന്നോതിനാൾ:-

“അല്ലല്ലെന്തു കഥയിതു കഷ്ടമേ!

അല്ലലാലങ്ങു ജാതി മറന്നിതോ?

നീചനാരിതൻ കൈയാൽ ജലം വാങ്ങി

യാചമിക്കുമോ ചൊല്ലെഴുമാര്യന്മാർ?

കോപമേലരുതേ; ജലം തന്നാ‍ലും

പാപമുണ്ടാ മിവളൊരു ചണ്ഡാലി;

ഗ്രാമത്തിൽ പുറത്തിങ്ങു വസിക്കുന്ന

‘ചാമർ’ നായകൻ തന്റെ കിടാത്തി ഞാൻ

ഓതിനാൻ ഭിക്ഷുവേറ്റ വിലക്ഷനായ്

“ജാതി ചോദിക്കുന്നില്ല ഞാൻ സോദരി,

ചോദിക്കുന്നു നീർ നാവുവരണ്ടഹോ!

ഭീതിവേണ്ടാ; തരികതെനിക്കു നീ”

സാറാമ്മ ടീച്ചര്,  ഇത് രീതിയിൽ ചൊല്ലി,  പരാവർത്തനം പറയുന്നത്കേട്ട് ആശാന്റെ ആത്മാവ് സന്തോഷിച്ചിരിക്കണം!    മുഴുവൻ കവിത വായിച്ചപ്പോൾ വല്ലാത്തൊരു സന്തോഷം തോന്നി. ആശാൻ ആശയഗംഭീരൻ ആണല്ലോ. ഇനി,  ഇത് വായിക്കാനിടയായ ഒരു സംഭവം പറയാതിരിക്കാൻ വയ്യ:

ഒരു സഹൃദയൻ, തന്റെ തീവണ്ടി യാത്രയിൽ, മുകളിലെ ബെർത്തിൽ കിടന്നു പുസ്തകം വായിക്കുന്ന ഒരു ഹിപ്പിവേഷധാരിയെ കണ്ടതിനെക്കുറിച്ച് എഴുതിയത് വായിച്ചു - ‘’അയാള് വായിച്ചു വളരെ രസിക്കുന്നുണ്ട്. വല്ല കാമകേളികളും വായിച്ചു രസിക്കുകയാകാം - അല്ലാതെ ഇക്കൂട്ടര്ക്ക് എന്ത് പണി.’’ എന്നാൽ,  അത് കുമാരനാശാന്റെ ഒരു കവിതയായിരുന്നു! അങ്ങിനെയെങ്കിൽ ആശാന്റെ കവിതകളിൽ ഏതെങ്കിലും കിട്ടിയാൽ വായിച്ചിട്ടുതന്നെ കാര്യം - ഞാൻ മനസ്സില് കുറിച്ചിട്ടു. ഭാഗ്യത്തിന് മുകളിൽ പറഞ്ഞപോലെയെങ്കിലും പരിചയമുള്ള ചണ്ഡാലഭിക്ഷുകിതന്നെ ആദ്യം കിട്ടുകയും ചെയ്തു.