2013, സെപ്റ്റംബർ 18, ബുധനാഴ്‌ച

എന്റെ വായനയിൽ നിന്ന് (9)

Blogpost # 112: എന്റെ വായനയിൽ നിന്ന്
(ലേഖനം)
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ 
എന്റെ വായനയിൽ നിന്ന് 
(1) Link: 
(2) Link: 
(3) Link:
(4) Link: 
(5) Link: 
(6) Link:
(7) Link: 
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
പി. ബി. ഷെല്ലിയുടെ ഓഡു ടു എ സ്കൈലാർക്ക് എന്ന കവിത - പലരും കലാലയ ജീവിതത്തിൽ പഠിച്ചിരിക്കും . ആകാശത്തിന്റെ അനന്തതയിലേക്ക് പറക്കുന്ന കുരുവി,  കവിയെ ഇരുത്തി ചിന്തിപ്പിച്ചു. കുരുവി ചിറകുവിടർത്തി - കവിഭാവനയും. ഇവിടെ വിശ്വവിഖ്യാതമായ ഒരു കവിത പിറവി എടുത്തു . ഒരു പരിഭാഷയ്ക്ക് മൂലകൃതിയിലെ രചനയുടെ ആസ്വാദനം ഉണ്ടാവില്ല എന്ന് പറയുന്നത് ഇവിടെ ശ്രദ്ധേയമാണ്. ഇതിന്റെ വ്യാഖ്യാനം അതിന്റെ എത്രയും ഭംഗിയില്ത്തന്നെ എഴതി നിറച്ചാലും അതിനെ കവിതയുമായി തട്ടിച്ചുനോക്കാൻ സാധ്യമല്ലതന്നെ. പല വരികളും ഓർമ്മയുണ്ടെങ്കിലും നെറ്റിന്റെ സഹായത്തോടെ ആ കവിത ഞാൻ ഇവിടെ ഇടുന്നു:


Ode to a Skylark

Percy Bysshe Shelley



Hail to thee, blithe Spirit!
Bird thou never wert -
That from Heaven or near it
Pourest thy full heart
In profuse strains of unpremeditated art.

Higher still and higher
From the earth thou springest,
Like a cloud of fire;
The blue deep thou wingest,
And singing still dost soar, and soaring ever singest.

In the golden lightning
Of the sunken sun,
O'er which clouds are bright'ning,
Thou dost float and run,
Like an unbodied joy whose race is just begun.

The pale purple even
Melts around thy flight;
Like a star of Heaven,
In the broad daylight
Thou art unseen, but yet I hear thy shrill delight -

Keen as are the arrows
Of that silver sphere
Whose intense lamp narrows
In the white dawn clear,
Until we hardly see, we feel that it is there.

All the earth and air
With thy voice is loud,
As, when night is bare,
From one lonely cloud
The moon rains out her beams, and Heaven is overflowed.

What thou art we know not;
What is most like thee?
From rainbow clouds there flow not
Drops so bright to see,
As from thy presence showers a rain of melody: -

Like a Poet hidden
In the light of thought,
Singing hymns unbidden,
Till the world is wrought
To sympathy with hopes and fears it heeded not:

Like a high-born maiden
In a palace-tower,
Soothing her love-laden
Soul in secret hour
With music sweet as love, which overflows her bower:

Like a glow-worm golden
In a dell of dew,
Scattering unbeholden
Its aërial hue
Among the flowers and grass which screen it from the view:

Like a rose embowered
In its own green leaves,
By warm winds deflowered,
Till the scent it gives
Makes faint with too much sweet these heavy-wingéd thieves:

Sound of vernal showers
On the twinkling grass,
Rain-awakened flowers -
All that ever was
Joyous and clear and fresh - thy music doth surpass.

Teach us, Sprite or Bird,
What sweet thoughts are thine:
I have never heard
Praise of love or wine
That panted forth a flood of rapture so divine.

Chorus hymeneal,
Or triumphal chant,
Matched with thine would be all
but an empty vaunt -
A thing wherein we feel there is some hidden want.

What objects are the fountains
Of thy happy strain?
What fields, or waves, or mountains?
What shapes of sky or plain?
What love of thine own kind? what ignorance of pain?

With thy clear keen joyance
Languor cannot be:
Shadow of annoyance
Never came near thee:
Thou lovest, but ne'er knew love's sad satiety.

Waking or asleep,
Thou of death must deem
Things more true and deep
Than we mortals dream,
Or how could thy notes flow in such a crystal stream?

We look before and after,
And pine for what is not:
Our sincerest laughter
With some pain is fraught;
Our sweetest songs are those that tell of saddest thought.

Yet, if we could scorn
Hate and pride and fear,
If we were things born
Not to shed a tear,
I know not how thy joy we ever should come near.

Better than all measures
Of delightful sound,
Better than all treasures
That in books are found,
Thy skill to poet were, thou scorner of the ground!

Teach me half the gladness
That thy brain must know;
Such harmonious madness
From my lips would flow,
The world should listen then, as I am listening now.


    

10 അഭിപ്രായങ്ങൾ:

  1. ഹോ അന്ന് വെറും ഒരു മയിൽപീലി പോലെ പാഠ പുസ്തകത്തില ഒളിപ്പിച്ചു വച്ച കവിത. പഠിപ്പിച്ചതും ഓർമയുണ്ട് പഠിച്ചിട്ടില്ല എന്നതും മറന്നിട്ടില്ല. ഓർമകളിൽ ഒന്നിലേക്ക് വീണ്ടും കൊണ്ട് പോയീ ഈ വായനാനുഭവം ഡോക്ടർ നന്ദി

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  2. അയ്യോ, ഇത് എന്റെ കവിതയല്ല. :)
    വിശ്വവിഖ്യാതകവി (റൊമാന്റിക്‌ പോയെറ്റ്) ഷെല്ലിയുടെതാണ്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ തലയിൽ വരച്ച പേനയുടെ അടപ്പുകൊണ്ട് ദൈവം എന്റെ തലയിൽ ഒരു കൊട്ട് എങ്കിലും കൊട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ..........
    നന്ദി, സുഹൃത്തേ.

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
    മറുപടികൾ
    1. ആദ്യമായാണ്‌ ഞാന്‍ ഇത് വായിക്കുന്നത് ഷെല്ലിയുടെ കവിതയെന്നു അറിയാം ഡോക്ടര്‍.
      വായിക്കുമ്പോള്‍ ഉണ്ടായ എന്റെ അനുഭവമാണ് ഇത്രയും വലിയ കവിതയെന്നു കമന്റ്‌ ഇട്ടതു
      ഇവിടെ ഇത് പുനപ്രസിദ്ധീകരിച്ചതിനു ഡോക്ടര്‍ അഭിനന്ദനം അര്‍ഹിക്കുന്നു..

      ഇല്ലാതാക്കൂ
    2. ഷെല്ലിയുടെ കവിതയെന്നു അറിയാം ഡോക്ടര്‍.
      Njaan thamaashichathalle. Thanks.

      ഇല്ലാതാക്കൂ
  3. വിശ്വവിഖ്യാതനായ കവിയുടെ പ്രസിദ്ധമായ വരികൾ മുന്നിലെത്തിച്ചതിന്ന് ഒരുപാട് നന്ദി.

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  4. With thy clear keen joyance
    Languor cannot be:
    Shadow of annoyance
    Never came near thee:
    Thou lowest, but ne'er knew love's sad satiety.

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ

.