രവിയേട്ടൻ പോയി.....

Blog No: 146 - 

രവിയേട്ടൻ പോയി.....

 

(ഓർമ്മക്കുറിപ്പ്)

 

എന്റെ  ഇളയമോളുടെ വിവാഹം.  വിലാസം ഉള്ളതുകൊണ്ട് ഘാട്ട്കൂപ്പറിലുള്ള (മുംബൈ)  രവിയേട്ടനും കുടുംബത്തിനുംകൂടി ഒരു ക്ഷണക്കത്ത് അയക്കാൻ ഞാൻ ഏർപ്പാടാക്കി.  മൂത്തമോളുടെ വിവാഹത്തിനു അങ്ങനെ ചെയ്തപ്പോൾ അദ്ദേഹം വന്നിരുന്നു - തനിയെ.  അതുകഴിഞ്ഞ് ശീർദിയിലേക്ക് പോയി. ഇത്തവണയും അതുപോലെ ഒറ്റക്കെങ്കിലും വരാതിരിക്കില്ല - ഞാൻ ഭാര്യയോടു ഫോണിൽ സംസാരിക്കുമ്പോൾ പറഞ്ഞു. 

 

തമ്മിൽ അറിയില്ലെങ്കിലും, ക്ഷണക്കത്ത് കിട്ടിയതും രവിയേട്ടന്റെ ഭാര്യ, ക്ഷണക്കത്തിൽ കൊടുത്ത ഞങ്ങളുടെ ഫോണ്‍നമ്പറിൽ എന്റെ ഭാര്യയെ വിളിച്ചു സംസാരിച്ചു.  അവർ കരയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.  ''രവിയേട്ടൻ പോയി...'' (മരിച്ചുപോയി)!  ഈ വിവരം ഞാൻ ലീവിൽ എത്തിയതും ഭാര്യ എന്നോട് പറഞ്ഞു.  ഞാൻ അന്തം വിട്ടു. എന്റെ ഭാവമാറ്റം അവളെ അമ്പരപ്പിച്ചു എന്ന് തോന്നി. 

 

കുറെയായി പുള്ളിക്കാരന്റെ വിവരം അറിയാറുണ്ടായിരുന്നില്ല.  എപ്പോഴൊക്കെയോ ഫോണിൽ വിളിച്ചു.  കിട്ടിയില്ല.  (ഗൾഫിൽനിന്ന് മുംബെയിലേക്ക് ലീവിൽ പോകുമ്പോൾ വിളിച്ചു സംസാരിക്കുകയോ കാണുകയോ ചെയ്തിരുന്നു.)  മറ്റു സുഹൃത്തുക്കളുമായി ഈമെയിലിൽ ബന്ധപ്പെടാറുണ്ട്.  എന്നാൽ ഇവിടെ അതുമില്ല. 

 

പത്താം ക്ലാസ്സ് പാസായി ബോംബെയിൽ ജോലി തുടങ്ങിയ കണ്ണൂർക്കാരൻ സ്വയം പഠിച്ചു ഗ്രാജുയേറ്റു  ആയി; പോസ്റ്റ്‌ ഗ്രാജുയേറ്റു ആയി.  കുറെ ഡിപ്ലോമകൾ വാരികൂട്ടി.  LLB പാസ്സായി.  വക്കീൽ ആയി ജോലി തുടങ്ങിയപ്പോഴേക്കും വിവാഹം കഴിക്കാൻ വൈകി.  സാരമില്ല.  രണ്ടു മക്കളുമായി.

 

വിദ്യാഭ്യാസത്തിൽ എന്നപോലെതന്നെ, ജോലിയിലും രവിയേട്ടൻ വളരെ ഉത്സുകനായിരുന്നു  തിരക്കുള്ള ആൾ അല്ലെ, ശരി - പിന്നെ കാണാം, പിന്നെ സംസാരിക്കാം എന്ന് ഞാനും കരുതി. 

 

വിധിയുടെ വിളയാട്ടം ആ നല്ല മനുഷ്യന്റെ ജീവൻ അപഹരിച്ചു - അകാലത്തിൽ കുഴഞ്ഞുവീണ്, പെട്ടെന്നായിരുന്നു അന്ത്യം.

 

പ്രസരിപ്പുള്ള ആ മുഖം, നടത്തം - ഒരിക്കലും മറക്കാൻ പറ്റില്ല.  ഇതെഴുതുമ്പോഴും എല്ലാം എന്റെ കണ്ണിൽത്തന്നെയിരിക്കുന്നു!  പാവം. 

 

കൂടുതലായി ഒന്നും എഴുതാൻ തോന്നുന്നില്ല. നാം പറയാറില്ലേ - ''വിശ്വാസം വരുന്നില്ല'' എന്ന്.  അതെ, എനിക്കിപ്പോഴും രവിയേട്ടൻ ഇല്ല എന്ന സത്യം  ഉൾക്കൊള്ളാൻ പറ്റുന്നില്ല!

 

അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആത്മാവിനു നിത്യശാന്തി ലഭിക്കുമാറാകട്ടെ.