കു ഞ്ഞ നി യ ത്തി

കു ഞ്ഞ നി യ ത്തി  (കവിത)

കേവലമൊരു സൗഹൃദമല്ലിത്

കാർത്തികേ, എൻ കുഞ്ഞനിയത്തിയേ.

കൂട്ടുകാർ ചിലർ കാമുകരാകുന്നു

കാമുകരോ, പിന്നെ വേർപിരിഞ്ഞീടുന്നു.

സോദരർ പലർ സുഹൃത്തുക്കളാവുമ്പോൾ

സുഹൃത്തുക്കൾ, സാഹോദര്യത്തിലായിടാം.

ഏട്ടെനെന്നു നീയുറക്കെ വിളിക്കുമ്പോൾ

ഏട്ടനറിയുന്നു നിന്നുള്ളം സഹോദരീ.

സൗഹൃദത്തിലും സാഹോദര്യത്തിലും

സംശയമെന്നിയേ നാമങ്ങടുത്തുപോയ്‌. 

നിഷ്കളങ്കമീ മഹിളതൻ മനമെന്നു 

നിഷ്പ്രയാസം മനസ്സിലാകുമെല്ലാർക്കും. 

പുഞ്ചിരി തൂകുന്ന നിൻ വദനാംബുജം

പകൽപോലെ സത്യം എന്ന് പറയട്ടെ ഞാൻ.

മന്നിതിൽ പിറന്ന മാനുഷരെല്ലാരും

മര്യാദയുള്ളവരാവണമെന്നില്ല.

കളങ്കം കലർന്നോരീ ക്ഷോണിയിലെല്ലാടവും

കളങ്കമില്ലാത്തവരുമുണ്ട്, കുറവെങ്കിലും.

പ്രാർത്ഥിക്കാം നമ്മുക്കെപ്പോഴുമെപ്പോഴും

പാവനമാകുമീ സോദരസ്നേഹത്തിനായ്.    

കെട്ടുകെന്നുടെ കയ്യിലീ രാഖി നീയൊരു 

കുഞ്ഞനിയത്തി ചെയ്യുന്ന പോലവേ.

കേവലമൊരു സൗഹൃദമല്ലിത്

കാർത്തികേ, എൻ കുഞ്ഞനിയത്തിയേ.

- =-= -