എന്നോട് പ്രേമമില്ലേ?

ലാപ്ടോപ് ഓഫ് ചെയ്യാൻ പോകുന്നതിനു മുമ്പായി അതാ ഒന്നുരണ്ടു ദിവസങ്ങളായി ചാറ്റ് ലയിനിൽ വരുന്ന ആ കഥാപാത്രം!  കുശലപ്രശ്നങ്ങൾ ആയി. അത്താഴം കഴിക്കാൻ പോവുകയാണെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ, ചേട്ടാ ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞോട്ടെ എന്നായി.

''ഓക്കേ.  പറയൂ.''

''ചേട്ടന് എന്നോട് പ്രേമമില്ലേ?''

''എന്റമ്മേ.  പ്രേമമോ?  എന്താ കുട്ടീ ഈ പറയുന്നത്?  ഞാൻ പുത്രകളത്രാദികളുള്ള ഒരാള്.  മാത്രമോ, തറവാട്ടിൽ ഒരു പരപ്പ് പെണ്‍കുട്ടികളും മണ്ചട്ടികളുമൊക്കെയുണ്ട്.''

''ഹാ, ഹാ.''

''ശരി, ബൈ.''

ഇതെന്താത് കഥ?  ഇങ്ങിനെയും പെണ്‍കുട്ടികളോ.  എന്തൊക്കെയോ വിചാരങ്ങൾ മനസ്സിലൂടെ കടന്നുപോയി.

അത്താഴം കഴിഞ്ഞു, കിടക്കുന്നതിനു മുമ്പായി വീണ്ടും ലാപ്ടോപ് തുറന്നു.

തുറക്കേണ്ട താമസമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. 

''ഹായ്, പ്രേമേട്ടാ.''

''ഹായ്.''

''ആ മണ്ചട്ടി എന്ത് പറഞ്ഞു?''

''എന്ത്?'' ഞാൻ അമ്പരന്നു! 

''ഞാനൊക്കെ അറിഞ്ഞൂ''

''...........''

''ഹലോ, പ്രേമേട്ടാ, പേടിക്കേണ്ട - അത്  ഞാൻതന്നെ ആയിരുന്നു.  ഞാനൊരിക്കൽ 

പറഞ്ഞതോര്ക്കുന്നോ? ഞാൻ പല രൂപത്തിലും ഭാവത്തിലും വരുമെന്ന്.''

''അമ്പടാ  വീരാ.  ചട്ടുകം ചുട്ടു പഴുപ്പിച്ചു നെന്റെ ച... ചൂടുവെക്കും ഞാൻ.''

''ഹാ, ഹാ.''

അത് വേറെ ആരുമായിരുന്നില്ല - പേരുകേട്ട ബ്ലോഗർ ആയിരുന്ന,ഞാൻ പുണ്യവാളൻ എന്ന ബ്ലോഗിന്റെ ഉടമസ്ഥനായിരുന്ന, ഏതാനും മാസങ്ങള്ക്കുമുമ്പ് അകാല ചരമം പ്രാപിച്ച  സുഹൃത്ത്‌ - മധു. പ്രേമേട്ടാ എന്ന ആ വിളി പിന്നെ ഞാൻ കേട്ടില്ല,ഇതുപോലെയുള്ള എടാകൂടങ്ങൾ ഇല്ല.  നീ ഒരു സംഭവം തന്നെയായിരുന്നു സുഹൃത്തേ.